Een eerste stap in de BRUIJSENDE zee

Je bent het strand op gelopen en trekt je schoenen uit. Het natte zand tussen je tenen, de geur van de zoute zee, het geluid van de golven. Je verzamelt je moed en zet een eerste stap. Het is altijd even afwachten: wat is de temperatuur van de zee? Is het koud aan je voeten of verrassend warm? Hoe voelt de ondergrond eigenlijk, is het zand zacht, of snijden er kapotte schelpen in je huid? Misschien drijft er veel zeewier in het water of je zie kwallen langskomen. Kan je hele stukken lopen voordat het water tot je midden komt of wordt het al gauw diep? Allerlei invloeden die maken dat je wel of niet geniet van die eerste stappen in de zee.

Een coaching of therapie traject aangaan kan net zo voelen. Hoe is de coach/therapeut? Wat kan ik kwijt? Voel ik me veilig? Mogen mijn emoties er écht allemaal zijn? Wat als ik heel snel de diepte in ga, verdrink ik dan niet? En als het nou snijdend en pijnlijk is wat ik daar ervaar? Zomaar wat vragen die in je op kunnen komen en de drempel om die eerste stap te zetten verhogen.

Toch daag ik je uit: zet die eerste stap. Je gaat merken dat, ook al steekt er hier en daar een scherpe schelp, is het water misschien wat koud, en lijkt de zee oneindig, je kunt leren zwemmen. Ja, er bruijst van alles in je maar jij mag dat onrustige bruijsende gevoel omzetten in iets wat jou gaat helpen om juist weer te gaan bruijsen van leven!

Kom je op gesprek? Ik kijk graag samen met je waar je tegen aan loopt en waar je naar toe wilt. Neem contact op en we plannen een gesprek in.